Ήρα Φραγκούλη-Βελλέ: Με τη συνεργασία ΙΛΜΕ και ΘΟΕ μια εξαίρετη παράσταση
Πλανάται το φάντασμα, η ψυχή (;) του Νικολάου Γαλάτη πάνω από την πόλη που άφησε την τελευταία του πνοή ένα πρωινό του Γενάρη πριν από διακόσια χρόνια. Έτσι τον γνώρισαν και τον φαντάστηκαν ερμιονίτες και φίλοι παρακολουθώντας την από σκηνής αναπαράσταση.
Επιθυμία και όνειρο, χρόνια τώρα, της Προέδρου του ΙΛΜΕ να αποδοθεί θεατρικά το δύσκολο αλλά εξαίρετο έργο του Σπύρου Ευαγγελάτου. Μου εξέφραζε την επιθυμία της η φίλη Τίνα Αντωνοπούλου κάθε φορά που περπατούσαμε εκεί ,στο Μπίστι, στη «σκάβιζα ε Γαλιότος», τοπωνύμιο που διέσωσαν στα αρβανίτικα οι πρόγονοί μας, με διάθεση και θέληση να διασκευάσει η ίδια και να συνδέσει με τα πραγματικά ιστορικά γεγονότα το θεατρικό δράμα, με όλες τις δυσκολίες της εύρεσης των ηθοποιών και της προετοιμασίας.
Το όραμά της αυτό μετέδωσε και ενθουσίασε αυθόρμητα τον κ. Δημήτρη Σίδερη, που αμέσως κινήθηκε η θεατρική του ευαισθησία, με τις ιδέες και τα μηνύματα που εκπέμπει το έργο κι ακόμα γιατί – εκπαιδευτικός αυτός- αναγνώρισε ένα γεγονός της τοπικής μας ιστορίας που αξίζει όλοι να μάθουν. Χωρίς τη σκηνοθεσία του ίδιου και τη συνεργασία με το Θεατρικού Όμιλο Ερμιονίδας η παράσταση δεν θα μπορούσε να συντελεσθεί.
Η απαγγελία του ποιήματος του Τάκη Σπετσιώτη που προηγήθηκε, δημιούργησε την κατάλληλη συγκινησιακή ατμόσφαιρα.. «…κι εκεί που έτσι ποιητικό σ’ έπλασε η φαντασία μου, εράγισε και μένα η καρδιά μου, Νίκο ».
Η προσωπικότητα του ήρωα, αινιγματική, με όλα τα προτερήματα και ελαττώματα της νιότης του.. « νέος 27 χρονών, ερωτικός, ενθουσιώδης, αλαζονικός τάχατες προδότης και αποδιοπομπαίος, μα τίποτε εξ όλων αυτών, απλώς ένας ανοικονόμητος μοιραίος…» ( Τ.Σ.) αποδόθηκε, νομίζω, σε όλη την παράσταση. Επιτυχώς σκηνοθετημένη, με συνδυασμό αφήγησης και δραματοποίησης, και το κοινό στην κατάμεστη αίθουσα του πνευματικού κέντρου ( σχολείο Συγγρού) να την παρακολουθεί με έντονο ενδιαφέρον, τεταμένη προσοχή, και ενθουσιώδη χειροκροτήματα.
Προσθέτω και το δικό μου συγχαρητήριο χειροκρότημα για το « μεγάλο τόλμημα», όπως το χαρακτήρισε η πρόεδρος, που πέτυχε, χάρη στην επιμονή, τη θέληση, τη συνεργασία. Συγχαρητήρια στους ερασιτέχνες ηθοποιούς,- οι περισσότεροι για πρώτη φορά ανέβαιναν στη σκηνή, και άλλοι ,δοκιμασμένα μέλη του Θεατρικού Ομίλου Ερμιονίδας- ένα συγκροτημένο σύνολο απ’ όλες τις ηλικίες μαζί με τους τρείς μαθητές ,αλλά και σε όλους τους συντελεστές, χορηγούς, μουσικούς, τεχνικούς και όσους δούλεψαν πριν και πίσω από τη σκηνή.
Ήταν η παράσταση αυτή μια «ιστορική δικαίωση του ήρωα» όπως την στόχευσε ο Ευαγγελάτος;
Δεν είμαι αρμόδια να απαντήσω. Θα συμφωνήσετε όμως ότι όλοι νιώσαμε « τη μαγεία της εποχής και το μυστικό εναγώνιο πόλεμο μιας φούχτας απλών ανθρώπων, των Φιλικών, για να κλονίσουν μια αυτοκρατορία»
Υ Γ 1
Το φόνο του Ν Γαλάτη από τη Φιλική Εταιρία παρουσίασε για πρώτη φορά με διάλεξή του στον Ερμιονικό Σύνδεσμο, το 1968, στην Ερμιόνη ο Απόστολος Γκάτσος. Ίσως γι αυτό βρίσκεται στη βιβλιοθήκη του Συνδέσμου η προσωπογραφία του ήρωα και το θεατρικό κείμενο του Ευαγγελάτου. Ο ίδιος δημοσίευσε το θέμα στο περιοδικό « Στην Ερμιόνη άλλοτε και τώρα» (τεύχη 3 και 4 ) τελειώνοντας μάλιστα με τη σύσταση να τοποθετηθεί μια πινακίδα κάπου εκεί, κοντά στην οικία Μάγκου… « ΕΔΩ ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ Ο ΦΙΛΙΚΟΣ ΝΟΚΟΛΑΟΣ ΓΑΛΑΤΗΣ ΤΟΝ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΤΟΥ 1819 »
Υ Γ. 2
Κάθε καλοκαίρι στην ξενάγηση που οργανώνει το ΙΛΜΕ στο Μπίστι η αφετηρία μας και η αφήγηση του γεγονότος γίνεται εκεί ακριβώς, στη « Σκάβιζα ε Γαλιότος»
Υ .Γ. 3
Αλλά και οι μικροί μας αναγνώστες μπορούν να διαβάσουν για τη δολοφονία του Γαλάτη στην Ερμιόνη παραστατικά, γλαφυρά γραμμένη, στο παιδικό μυθιστόρημα της Νίτσας Τζώρζογλου « Το μυστικό των Φιλικών». Συστήστε το στα παιδιά σας.
Ήρα Φραγκούλη-Βελλέ
